film, masalsı bir giriş ile başlıyor, sonraları ise yavaş yavaş sert bir gerçek doğuruyor gözlerimizin önüne. karakterlerin resmedilişi masallardaki gibi, hali hazırda bu kadar şiddet içeren bir filmde keskin çizgilerle kötü iyi ayrımı yapmak pek mümkün değildir ama pan'ın labirenti bu ayrımı çok keskin veriyor ve bu masalsı anlatımın temel öğelerinden biridir.
gerçekçi bir görgüyle bu kadar masalsı anlatım beklemezdim açıkçası. guillermo del toro isimli şugar insan karanlığın içinde öyle bir gülümseme yakalamış ki, ilk izlediğimde de şimdi de bu kadar iyi bir özütleme yakaladığımı söyleyemem.
Bu filmi de götünüz zkilmeden önce izleyin sevgili tımarhane delileri.
Konu: Pan'ın Labilerinti 
Paz Eyl. 05, 2010 4:26 pm
